Henüz yaşanmayan his. Kesinlikle bu. Yani kimsenin yaşayamadığı his demiyorum. Kendimizin yaşayamadığı, başkasının yaşadığı his. Tabii bu hissin güzel olma nedeni henüz yaşamamış olmandır. Yaşayınca göreceksin ki bombok bi hismiş. Zaten bizi yaşatan şey de hep bi fazlasını istemek değil mi?
Aslında düşündüm de hiçbir beklentinin olmaması olabilir. Kaybedecek bir şeyin olmayacak. Özgürsün işte oh. Öyle diyorum ama sahip oldukalarımı kaybetmeyi hiç istemiyorum tabii ki.
En güzel his bulunmaz hint kumaşı gibi heralde.
Kafalar bayağı karışık sanki ya? Yatsak da uyusak mı acaba?
