belki bilmem gerekirdi varlığını
şimdi neyi özlediğimi bilmeden yaşamıyorum
ve gidemediğim bir yol var
çalamadığım bir kapı
hüznümün adı belli
faili meçhul bir yalnızlık değil artık benimki
ama senin yalnızlığın meşgul
benim yalnızlığım kalabalık
boş içki şişeleri var yanımda
her birinde ayrı hüzün
atamıyorum onları...
başka şişelerde başka hüzünlere dönüşmesinler diye
kullanılmış ikinci el yalnızlıklara sebep olsunlar istemem
her üzüntümü müebbete çeviriyorum evimde
mutfak çok temiz...
kirlenmedikçe yaşanmıyor oysa
seni düşünüyorum
derli toplu musun
mutlu musun
yoksa yaşanmışlıklar kirletiyor mu seni de
bir gün karşılaştığımızda ellerimle silecek miyim yüzünü
ya da silemeyecek kadar temiz olman üzer mi beni?
