bu ülkede solcular her daim haşarı, yaramaz çocuklar olarak, ülkücüler ise eli kanlı faşist katiller olarak lanse edilir. solcular bu ülkede adam öldürme kontenjanını sadece ülkücüler oluşturur gibi bir izlenim oluşturmada çok başarılı oldular. bu ülke seksenler gibi bir anarşi dönemi geçirdi. her iki tarafta silah kullandı. devrimciler silahsız devrim mi yapacaktı? adana öğretmen katliamını gerçekleştiren ülkücüler değildi. darbeden sonra solcuları astılarda ülkücüleri beslediler mi? ülkücüler de asıldı, ülkücüler de hapiste çürüdü. şu an içerde kaç tane solcu var sorarım. haluk kırcı'ya on kere müebbet verseniz gene kanmazsınız ama. adam cezasını doldurdu yeni cezalar icat edip tekrar aldılar içeri. bünyamin adanalı hiç bir günahı olmadığı halde hala içerde. şimdi kalkıpta kimse bu devlet ülkücüleri korudu, solcuları ezdi demesin. ahmet turan alkan yazısında durumu çok iyi açıklıyor:
--spoiler--
Eylemci sol yıllardan beri şımartıldı; himaye edildi, pohpohlandı, politik, medyatik ve kültürel destek gördü ve kendinden menkul 'aydın' lafıyla markalayan bir güruh tarafından kutsandı. Küçük istisnalar haricinde bu "sizi gidi yaramazlar, yine ne sevimli haşarılıklar yaptınız bakayım?" tavrı hâlâ devam ediyor. O tavrın bir başka yansıması Susurluk kazasında rahmetli olan Abdullah Çatlı'nın her yıl birkaç kere yeniden öldürülmesi ve defalarca yargılanmış, hüküm giymiş, cezasının kısm-ı küllisini çektikten sonra mahkeme kararıyla -sehven- salıverilmiş Haluk Kırcı'nın her sene birkaç defa yeniden yargılanıp mahkum edilmesidir. Hani ellerinden gelse defalarca asacaklar, yine de yürekleri soğumuş olmayacak. Bu örnekleri kaydetmemin sebebi, aşırı sol destekçilerinin karşı cephede yer alanları "homongolos" gibi tanıtarak kendi cenahındaki cürümleri gözlerden saklama marifetine sahip olmasıdır.
Elhak, bu gibi imaj temizleme işlerinde çok başarılılar!
--spoiler--
