Bir köpeğimiz vardı. 3 aylıkken geldi bize. Sevdik çok tabi. 4 öğrencinin olduğu evde yemedik yedirdik. ilk hafta her şey çok güzeldi. Arkadaşımın kucağında uyurdu. Sonra hırçınlaşmaya başladı, ilk başta terlikleri yedi. Gidip mama aldık o kadar, mamayı yemez ekmek makarna yerdi. Hatta tarhana çorbası içti bir kere, hıçkırınca vermedik bir daha.
Sonra arkadaşın yatağını parçaladı, kanepeleri kemirdi, söz dinlemez hale geldi. En son arkadaş mutfağa kitlemiş dışarı çıkarken, turşu bidonuyla gezmiş mutfakta. Çöpü mutfağa dağıtmış. Üzerine bizi görünce de duygu sömürüsü yaptı.
