dünyanın en kötü duygularından biri olabilir. Neyi başarırsanız başarın, ne kadar düzeni oturtursanız oturtun yine de öz saygı elden bir defa gitti mi yeniden yerine getirmek çok zor oluyor.
Kendim dışında herkesi değerli görüyorum. Kendimi sevilecek, bir şeyler paylaşmaya değer biri olarak göremiyorum. insanlar bana yaklaşsa bile, bu değersizlik hissi yüzünden kendimi onlardan uzaklaştırıyorum. aklımda hep beni aşağılayan, hiçbir şeye layık olmadığımı tekrarlayan başka biri varmış gibi hissediyorum. Ve bu hiç bitmiyor.
işin en acı tarafı da ne biliyor musunuz? Kendinizi kendiniz bile sevememişken başkaları tarafından sevilmenin anlamsızlığını farketmek.
