bayılırım.
tutulmuş bütün günlükleri okurum. hiç affetmem.yok kişiye özelmiş, yok mahremmiş.abilerimin günlüklerini her yerde arayıp, en saklı yerlerinde bulmak ta bambaşka bi keyifti ya.
-"sevgili günlük esra bugün bana gülümsedi" bu ne lan. kız buna gülmüş.
-"sevgili günlük kardeşimin bisikleti daha mavi" peh lastik çapını kıskanmaya daha yaşı var.
"erkek adam günlük mü tutar yaw" diye hücum etmem ise daha geç dönem silahımdı.
bunun bir de bilgisayar günlüğü var. nereye yazdığını bulmak vakit alıyordu ama zor değildi.
şimdi bizim ufaklığın günlüğü ortalarda dolanıyor açıp kapağını ya da sayfasını bakasım yok. ya çok ergen kalıyor, ya hevesim kaçtı ya da büyüdüm.