cem yılmaz kafası olgusunu bir kere iyi anlamak lazım. sinema dilinde kendine özgü bir fantastik düşünce yapısı var cem yılmaz ın. bunu bilimkurgu ögelerle desteklerken bir taraftan da anadoludan beslenmesi cem yılmaz kafasının ufak bir özetidir. ali baba ve yedi cüceler, gora, arog, afir v 216 kısmen de pek yakında ve yahşi batı bir kişinin kendi dünyasında yarattığı özel karakter ve hikaye örgüsünün dramatik ve komedi ögeleriyle dışavurumudur.
arif v 216 ya gelirsek ben filmi çok sevdim. dekorlar, kıyafetler vs. zaten muhteşem ona diyecek kimsenin bir lafı oldugunu sanmıyorum ancak hala şunu okuyabiliyorum: uçak sahnesi nin dandikliği, uçaktan aşağı düşüler vb.
şimdi 80 lerde doğmuş nesillerin o sahnelere çok aşikar olduğunu ve filmi izlerken direk çocukluklarına gittiğini düşünüyorum. net o dönemlerde çekilmiş süpermen in birebir kopya efektlerini izledik o sahnede. ben okuldan döndüğüm o akşamüstlerinde elimde yağlı-ballıı ekmek ve full şekerli çakayımı yudumlarken izlediğim günlere döndüm. ve bunun gibi 10 larca sahne.
o yüzden bunları hissetmeyen adamlarla ben bu filmi zaten tartışmam. mesela daha filmin başında 216 nın gora dan getirdiği pino marka parfümün 90 larda çocuk olanların ne hissetiğini kimse anlayamaz. bir dönem herkes çam kokuyordu. ülkeye girmiş nadir ithal parfümlerdendi. mesela yılbaşı hediyeleri o dönem şu şekildeydi : toblerone, johhny walker ve pino.
cem yılmaz müthiş bir adam, harika bir senaryo ile geçmiş, gelecek, uzay ve anadolu insanıyla örüntülü eski türkiye nin tablosunu müthiş bir biçimde olumlu eleştiri yaparak yer yer övgüde bulunarak atıflarda bulunmuş.
bu adamın filmlerinin 20-30 sene sonra bile torun, çoluk, çocuk izlerken " vay be bu topraklarda böyle bir adam varmış " dedirtecek 2000 sonrası türkiye nin bir şansıdır cem yılmaz. izleyin ve izlettirin.
