şarkıyı üreten grup metallica olunca, beklentiler de hayvanlaşıyor tabii.
şimdi teknik olarak ele alırsak şarkıyı, evet doğrudur ritmi sürekli değişiyor. lakin şarkının bu özelliğinden dolayı eleştirmek saçma olur. metallicanın birçok şarkısı böyle zaten. şimdi fade to black'i örneğin ilk defa dinleme şansımız olsa yine benzer yorumlar yapardık. bir diğer kral iron maiden'e de bakarsak onların da hemen hemen bütün şarkılarında ritmin şarkı içinde birçok kez değiştiğini görürüz. neyse, demekki bu tezimiz çürüdü. başka bir açıdan değerlerndirmek şarkıyı...
şarkının yorumlanış açısı, bence anlatmaya çalıştığı ruh hali olmalı. yani manik depresif, pikopata bağlayan, bunalım şarkılarının içinde en güzeli olmaya adaydır bu şarkı. sözler ile duyduğumuz müzik son derece uyumlu yani. şarkının başından sonuna bir umutsuzluk hali anlatılıyor. sözler de bu yönde. unnamed feeling'de bu olmamıştı bana kalırsa...
şimdi karşımızda şöyle bir durum var. eskiye dönmek biraz anlamsızca metallica için. çünkü adamlar ne yapsa bir fade to black'in yerini tutmayacak öyle değil mi..? dönmeye çalışmaları normal, gerekli.. ama olmayacak birbirimizi kandırmayalım.
eğer death magnetic de bu ayarda bir albümse, bir-iki şarkılık değil de tamamında kaliteli şarkılar barındırıyorsa metallica'ya yakışır, işte o zaman havalarda uçarız. süper olur.
tanım: harika bir metallica şarkısı. üstelik yeni çıktı fırından, yıllanmış değil ama gıcır gıcır.
