içi boştur bu fazlalığın, evet. Fakat bu boşluğun oluşmasına sebep başka yerlerdeki doluluktur.
Bir çocuk düşünelim; bu çocuğun hiçbir başarısı bir aferine, üzüntüsü avutmaya, mutluluğu birlikteliğe çıkmamış. Ne yaparsa yapsın yaranamamış değer verdiklerine. bir kere şevkatle okşanmayı bekleyen gelecek ömründe, boşlukla doldurduğu özgüveni enjekte ederken o mükemmelliyetçiliğin genlerini baz almış. Özüne güvenemeden daha nasıl güvenebilir ki bir çocuk? Özüne güvenecek ki diğer güvensizliklerin fazlalarını alabilecek.
O yüzden lütfen o özgüven fazlalığı hastalığına kapılan çocukların başını okşayın, sarılın, öpün.
