başta purple ve redwinemania olmak üzere orada olan ve olmak isteyip de bir türlü olamayan bütün iyi niyetli yazar kardeşlere teşekkürü borç bildiğim, ne kadar teşekkür etsem de kelimelerin yetersiz kaldığının farkında olduğum, 'ulan sözlük, şimdiye kadar nerdeydin?' diye düşünüp bugün bize katılan arkadaşlarla daha önce tanışma fırsatım olmadığı için kendi kendimi yediğim, 'bir dahaki zirve tarihi ne zaman olur acaba?' diye düşündüğüm ve etrafımdaki insanların da aynı şekilde düşündüğünü gözlerinden okuduğum, hayatın acı gerçekleriyle yüzyüze gelip, 'kardeş bildiğim o minik yüzlere daha başka nasıl yardımcı olabilirim?' diye düşündüğüm, sosyal sorumluluk konusunda herkesin payına düşeni fazlasıyla yaptığını gördüğüm ve bundan onur duyduğum, ve belki de zirvelerde ilk kez 'biz' olmanın ne demek olduğunu öğrendiğim zirve olmuştur.
söylenecek daha çok şey vardır ama kelimelere dökülemez. ancak bugünü bizimle paylaşan altın kalpli yazarlar anlar bunu.
ne diyeyim ki... dilerim bu zirve gerek ankara'da gerek uludağ sözlük yazarlarının bulunduğu her yerde tekrarlanır. hem de sürekli olarak...