Şöyle bir diyaloga sebebiyet verebilir iş anında önemsiz telefonları açmak:
i: işadamımız
O: ortağı
T: telefondaki sevgili
i: afedersiniz telefon. Alo?
T: hayatım uygun musun?
i: söyle.
T: gel artık. Sana ihtiyacım var. Kavruluyorum.
i: biliyorum havalar sıcak. Klima istettim, yarın gelip takacaklar.
T: yok. Senin için kavruluyorum ben. Alevlerim koskoca bir yangın oldu, anlatamam. Yaşamamız lazım!
i: ouvv..
T: hadi gel artık. Sabahtan beri seni bekliyorum giyinmeden.işin bitsin de buradaki işine bir an önce başlayasın diye bekliyorum. Ama ürpermeye başladım artık, ürperti iyi geldi meme uçlarıma.üşümeden başlamadan gel artıııık!!
i: offff.. bir saat daha bekle öyle. Tamam mı? Sonra hemen ordayım. icabına bakarız hemen!! He he, öhö, yani, bi şeyler yaparız.
T: bekleyemem o kadar! Ateşim yangın oldu söndürrr beni hüüüp hadi hadi hadi ohh. kapıda bekleyeceğim çırılçıplak ve ıslak. hadi!
i: tamam serpil off tamam kapatıyorum hadiiiii.. şey, biz nerde kalmıştık?
O: şirketi ayakta tutmaktan bahsediyorduk.
i: bacaklar sütun gibi zaten bi şey olmaz.
O: böyle giderse uyur duruma geleceğiz. Eğimler çok kritik. Hasta adam gibi yataklara düşeceğiz.
i: ayakta daha zevkli tabii. eğiceksin biraz, ama çok değil.
O: efendim??!
i: şey diyorum. Bacaklar sağlam olursa bu iş daha zevkli.
O: rakibi tüm gücümüzle alt etmeliyiz!
i: evetttt tüm gücümüzle hırpalayalım!!
O: asla altta kalmamalıyız!
i: erkek adam altta olur mu!
O: onlara yukarılarından aşağı doğru bakan olmalıyız!
i: zaten en süper yerler hep yere yakın kısımda.
O: işe ne zaman girişiyoruz ortak?
i: bu gece!!! Seni çok sevdim be abi, gel beraber halledelim bu işi!
O: gece mi?>£#$½{}?!!
