Bildiğimiz anlamda bir sinema filmi değil. Cem yılmaz'ın hayalini hobiye dönüştürecek güçte olduğunu kanıtlayan bir "gösteri". Belki müzikal olarak kurgulansa çok sevebilirim.
Cem yılmaz içindekileri dökmek, selamlarını çakmak, göndermeler yapmak için yola çıktığından hikaye namına dengi ali baba ve yedi cüceler denen garabet bunun. Elbette sinema bu olamaz. Ancak yapım kalitesi, sanat yönetimi ve güldürüsü gora ve arogların da gayet üstünde.
Velhasıl karmaşık duygulara sahibim, bir sinema eseri olarak hiçbir kıymeti olmadığını düşünmekle beraber x lira karşılığında 2x lira güldürüp eğlendiren bir "şey" olduğunu inkar edemem.
100 bin lira muhabbeti, arif'in sondaki yersizlik hariç öfkeli tiratları, zeki mürenli aks, distopik 2017 ve yeşilçam trükleri izletiyor kendini.
