Ben de kendi kendime konuşuyorum. isteyen deli diyebilir ya da başka bir şey fakat hiç önemli değil. Çünkü ancak bu şekilde sakinleşiyorum. kimseye güvenip anlatamadığım şeyleri böylece rahatça kendimle de olsa paylaşıyorum. bazen bazı olaylara öfkemi, sesli düşünce ve kendi kendime konuşarak yeniyorum. daha ne olsun. iyi geliyor mu ? geliyor.
ne zaman kendi kendime konuşmalarım azalıyor, işte o zaman fevri ve birikmiş asi davranışlarım oluyor. böyle zamanlarda en iyisi canım kendimle konuşmak diyorum. çünkü beni en iyi ben tanıyıp, benle en iyi ben anlaşıyorum ve yukardaki entryleri okuyunca anladım ki yalnız değilim.
