Özellikle Son birkaç aydır tamamiyle benimsediğim kişiliktir. Aslında bu konuda hiç şikayetim de yok.
insanlar için şöyle dolu dolu sevinemiyorum, üzülemiyorum, bu yüzden de hayatlarında neler olup bitiyor merak etmiyor, ilgilenmiyor, sırlarına veya planlarına ortak olmak istemiyorum.
Duygusuzluk, ruhsuzluk ne dersen de. Galiba beni rahatsız etmeyen, diken üstündeymiş hissi yaratmayan toplum içindeki tek pozisyon bu.
