hayatımda unutmak istemeyip her hatırladığımda güleceğim anımdır.
Sabah mahmurluğu üzerimde, kafam dalgın derse girip konuyu öğrencilere yanlış anlatmak. Aksi gibi bütün öğrencilerin o konuyu iyi anlaması. tenefüse çıkılınca sanki bi yerde bi yanlış yaptım diye kafama takılır ve gidip bir arkadaşa sormamla ve konuyu yanlış anlatıldığım kesinleşir.
sınıfa dönünce ben bu konuyu yarın anlatacaktım yazmayın deftere hadi şimdi kitapları açın diyerek konunun üstünü kapatıp çocukların ağzına maskara olmamak için böyle bir yöntemi denedim. tüm umudum yarın tekrar anlattığımda yanlış hatırlıyosunuz diye kandırabilmekte.
