"hayatın gelgitlerinde
çalkalandığını hissederken
ve emin olamazken
nefes alıp verdigine bile
delik deşik egosunun karanlık dehlizlerde
kaybolan yamasını ararken
güneşin batışına yakın bir saatte
tüm günahının
bir atın rüzgarda
salınmayı reddeden
yelesi gibi
hissetmesinden
kaynaklandığını
anladı
gunahkar.
