Şehirler arası otobüse bindiyseniz mutlaka playlistinizde olsun. Kulaklığınızı takın mutlak suretle gece yolculuğu olsun.
Mersinden Muğlaya giderken kulaklığımı takarım. Camdan dışarı baktığım zaman otoyolun o sarı ışıkları, yağmurun o ışıkların arasından kırılarak süzülmesi, camın buhusu ve daha sayılamayacak bir sürü şey... vücudumda oluşan tepkilere kulak vermenizi istiyorum. Eric abimiz tam electro gitarıyla soloya girerken beynimde canlanan milyonlarca nöronlar beni saçma hayallere sürekliyor.
Misal Isparta 300 km yazısına bakıyorum "ulan diyorum bu yol nasıl çekilecek " derken kurduğum hayallerle adeta zamanı büküyorum bildiğiniz albert einsteinın izafiyet teorisini yaşıyorum. Bir bakmışsınız deniz kenarındayım hafif hava puslu bir bakmışsınız sıcak bir yaz akşamı... bazende dozajında bırakıyorum o kadar hayaller arasına gerçekleri de serpiştiriyorum. Eski anılarımı tekrar bu şarkıyla canlandırıyorum bunlar hepsi birleşince geçmişim önümden film kolajı gibi akıp gidiyor.... Evet o sesi duyuyorum "Isparta Demireller Dinlenme tesisine hoş geldiniz " ve benim çekilmez o yolum anılar ve hayallerle süsleniyor...
