son dönemlerde, gerek iş hayatımda gerekse sosyal hayatımda, çevremdeki insanları gözlemlemeye çalışıyorum. işim gereği sık seyahat ettiğim zamanlarım oluyor ve farklı şehirler farklı insanlar tanımaya gayret gösteriyorum.
tanıdığım ve gözlemlediğim kişilerin bir çoğunun suratı asık ve mutsuz görünüyorlar. konuştuğumuzda da hayat koşullarından, iş yoğunluğundan, stresten şikayetçi oluyorlar. bu tür durumların ister istemez onları mutsuz ettiğini söylüyorlar. biraz sohbeti ilerletince ve onların mutlu olduğu konulara geldiğimizde; çocukları, tuttuğu takımlar, en mutlu oldukları anlar, ister istemez yüzlerinde bir gülümseme oluşuyor.
john diamond - bedenimiz yalan söylemez isimli kitabında;
"gülümsemek size iç huzuru getirir. beyin vücut kaslarının hareketlerini takip eder ve hormon dengesini değiştirir" demiştir. mutluluk hormonu salgılanmasına neden olur ve insanın rahatlamasına, kendisini daha iyi hissetmesini sağlar. lütfen herkes elinden geldiğince gülümsesin çünkü gülümsemek bedava...
hiç bir zaman gülümsemekten vazgeçme, üzgün olduğunda bile. gülümsemene kimin ne zaman aşık olacağını bilemezsin.
