Kötü bir şey yapan birisini de sevme olayı günümüz de yeni yeni yayılan bir şey. Eskiden kötüler saf kötü iyiler saf iyi olarak bakılırdı. Fakat dostoyevski bunu yıllar önce göstermiş.
Kitabın bitişi de etkileyici ve ağlatıcı aslında. Son cümlesi incilden geçiyor. Lazarın diriliş i bölümü zaten öncesinde kitapta anlatılıyor.
Sonya ile tekrar umut bulan raskolnikov ağlayarak düşünüyor.
“allahım sana şükürler olsun beni affet! Beni affet! Düşünemedim... lazar’ı dirilten raskolnikov’u niçin diriltmesin? Mesih e o gücü veren sensin!.. mesih senin mucizendi..”
