hep klişe cümlelerle tanımlanan başarısızlıktır. öncelikle birleşme en ütopik hatta distopik bir istektir. bu kadar köklü takımlar her şeyi bırakıp birleşmez, birleşemez, geçmişi yok sayamazlar. zati kyaka ve göztepe'nin içinde bulunduğu bir takım düşünülemez, öyle bir düşmanlık vardır ki olacakların önüne geçilemez. felaket tellalığı değil, geçmiş ve şu güzira a.tay'ın göztepe düşerken yaptıkları da ortadadır. ha birleşme kendilerini son zamanlarda dost takım diye nitelendiren kyaka ve a.tay arasında düşünülebilir, bakın sadece düşünülebilir.
ha başarısızlığı alt etmenin tek yolu izmirli iş adamlarının elini cebine atması, sponsorluk tarzında bir şeyler yapmasıyla olur. arkas gibi bir şirket voleybola el attı ne oldu gördük. kendi yağıyla kavrulan takımlar ne yazık ki başarılı olamıyor. ha bir de taraftar da lazım tabii başarı için. bu da sadece göztepe ve kyaka'da var. altayın 3-5 tane taraftarı var, maçlardan da görüyoruz.
velhasıl-ı kelam izmir'de bir birleşmeyi beklemek; olmayacak duaya amin demeye mukabildir.
