bir bakımdan olan bir bakımdan olmayan haktır. buna din empoze etmek denmemeli kanımca. bu bir ailenin çocuğuna iyiliği, dürüstlüğü, doğruyu göstermesi gibi, kendince doğru olanı çocuğuna da küçük yaştan benimsetmek olabilir sadece. hiçbir anne-baba "çocuğum hemen alim olsun" niyetiyle bir şey yapmıyor, son derece saf ve iyi niyetle çocuğuna inancını öğretiyor. öğretmezse, kendi doğru bildiklerinin dışındaki şeylere inanabilir ve bu da anne-babayı haliyle rahatsız eder. buna yasal olarak değil de bu tarafıyla bakmak gerekiyor bence. bir yaştan sonra zaten insan kendi kararını verebilecek olgunluğa erişiyor. en azından erişmeli. bu yaştan sonra da anne-babanın elbette öyle bir hakkı kalmıyor.
