bazen sebebini kişinin de anlayamadığı bir çeşit özür.
anneye, can dostuna, kardeşine rahatça kullanabilir de insan bazen duymaya en çok ihtiyacı olana cimri davranır. kendini zorladığı vakitse o kadar eğreti çıkar ki dudaklardan kendisi de doğruluğuna inanamaz duyduğu an kendi sesini.
egolardan kaynaklanır belki, belki karşıdakinin suistimalinden korkar; bir kalkan kuşanır. sevmenin nesi ayıpsa, sevdiğini söylemekten utanır.
evet ben de özürlüyüm..
