normalde burnu havada, cebindeki paradan, altındaki arabadan güç alan bir tip değilimdir hiç de olmadım lakin geçen yaşadığım bir hadise içimdeki beyaz türkü uyandırdı sanırım.
bakırköy'de yer alan ofisimden çıktım, bir kredi mevzusunu halletmek üzere 100 metre kadar ileride yer alan, birlikte çalıştığım bankaya gidiyorum. Bu sırada muhtemelen esenyurt veyahut benzerleri varoş tayfasından 2 tane gençle bana seslendi;
- dayı (bir kere, dayı ne lan amınakoduğum! görüntü itibari ile kelli felli hali vakti yerinde bir tip olabilirim lakin "pardon beyefendi" demek çok mu zor anasını siktiğim) , bilmem kaç S otobüsü nereden geçiyor?
bunlar böyle nezaketten uzak varoş bir girizgah yapınca tabi attı benimde tepem yapıştırdım cevabı.
- otobüs hiç kullanmıyorum, bilmiyorum o yüzden.
tabi bu lafın üzerine bunlar ezilmiş böcek gibi apışıp kaldı.
son söz: insan olmazsanız, medeni olmazsanız böyle sokarlar işte lafı, cevap da veremezsiniz.
