fotoğrafına baka baka kendi kendine işkence etmek, onunla beraber uyuyup onunla beraber uyanmak, devamlı onun yanında olduğun gelmeyecek bir geleceğin hayalini kurmak, attığın her mesaj sonrası telefonun boş ekranına baka baka ve heyecanla ondan geri gelecek mesajı beklemek, her gece onu düşünüp içmek, efkarınla yaktığın sigara gibi kendinin yana yana kül oluşuna tanık olmak. ağlamak, saatlerce, günlerce ağlamak.
en acısı da onu bir daha asla göremeyecek olduğunu bilmek, sesini asla duyamayacağını, kokusunu asla alamayacağını bilmek, hislerini ona açmaya dahi fırsatı olmayacağını bilmek, o sana bir adım gelse sen ona koşa koşa gideceksin ama onun o bir adımı asla atmayacağını bilmek, tek çözümün unutmak olduğunu bilsen dahi her unutmaya çalıştığında onu daha fazla hatırlamak...
