Bir akşam üstü...
Denize nazır bir balkon
Ve bir bardak soğumaya durmuş çay
Ve ben
Güneş kayboluyor yavaştan ufuktan
Masmavi deniz kızıllığa bürünmüş
Gözlerim seyre dalmış uzaktan
Haberim yok, sen aklıma üşüşmüş
Hafif bir rüzgar esiyor
Dalgalı saçların vuruyor aklıma
iniyorum balkondan, başlıyorum yürümeye
Ardından yetişirim sana diye
Vakit öyle güzeldi ki
Ah! Durmaz ki hiç zaman
Senin duracağın yoktu ardından gelirken
Bende vazgeçtim biraz erkenden
Seni düşünmenin mutluluğu az değil ki sahiden
Çay soğumuş, tadı biraz da acı
Seni anlattım ona
Bilmem neden tadı güzelleşti
Sen mi çaylaştın?
Yoksa
Çay mı senleşti?
Gözlerimi kapadım
Rüzgarı arkama alaraktan sana yelken açtım
Hiç gözükmüyordun ufukta
Acaba yolumu mu şaştım?
Atladım, seni fazla içmişim, bayıldım
Kıyıya vurdum, ayıldım
Rüzgar dinmişti ama sızım değil
Rüyam bitmişti ama sensizliğim değil
Ve sen
Hatırladığım en unutulası şeysin
