2 kız 1 erkek evlattan oluşan tipik bir türk ailesi,babanın adı "şeref",
durumları cok süper olmasa da geçiniyorlar öyle böyle, kadın kocasını cok seviyor "şeref" adı ağzından düşmüyor filan...
sonra 1998 adana depremi...
hepimiz de bir korku Allak bullak olmuş beyinler,televizyonlar flaş haber geçiyor,
evleri yıkılanları, enkaz altında kalanları gösteriyor habire.
bizim tarafta hasar filan yok, kadın da yanımız da haberleri izliyoruz depremin şiddetini anlamak için derken "şeref" görünüyor televizyonda bir enkazın başında ağlayarak elleriyle toprağı kazıyor birilerini birşeyleri arıyor üstü başı toza boyanmış,
kadın kaskatı, yanımızda ne olduğunu anlamaya çalışıyor, hepimiz sus pus.
akşam oluyor derken diğer karısının ölümüyle yıkılmış perişan "şeref" çıkıp geliyor elinde dört yaşında bir yavrucak...
sonuç; anasını yeni kaybetmiş yeni hayatından bihaber bir yavru zaten yıkılmış "şeref"
depremle beraber onuru, gururu, evliliği de yıkılmış bir kadın.
