orta 2'ye giderken sevgililik, çıkma, flört olayları yeni yeni palazlanıyor tabi bizde. benim de o ara kendimi pamela, mor ve ötesi filan dinleyerek bulunduğum semt, ilçe, il, coğrafi bölgenin en asi insanı zannettiğim ergenus zamanlarım. sınıfta filozof adını taktığımız bir kız vardı böyle bilmiş bilmiş konuşur herkeste bu ne diyo aq etkisi bırakan bir tipti yani. kız benim bu rakırlığımı filan farklı bulmuş olacak ki bi sevgilisi olması için ilk beni ayarlamaya çalıştı. neyse buraya kadar problem yok ama bu ilgisini kankası yoluyla belirtmesi ve kankasının bana;
+ ya ucgenciğim çıkın işte kız seviyo seni, hem ne olcak kızı üzmesen. çıkın işte hadi hadi oldu bu iş...
şeklinde sanki pazardan karpuz satın alıyormuşum hissini yaşattığı pezevenkçe konuşmasında ne oldu bilmiyorum ben o teklifi kendimi kabul eder buldum. *
sonra günler geçiyor biz tenefüslerde falan sevgilicilik oynuyoruz. ben de pamela'nın hastasıyım o zamanlar. manita dediğin böyle olur filan tripleri. kız da bir gün bir gıcık kaptı. pamela'nın duvarıma asmak için ayırttığım posterini elimden kaptığı gibi ya o ya ben triplerini anlamsız bir cesaretle göklere çıkararak gözümün önünde o çok anlam yüklediğim pamela posterini yırttı.
vay, sen misin pam'e bunu yapan! benim suratım 5 karış... sms'lere falan asla dönmüyorum, msn'de yazışıyor mavi tık atıyorum geçiyorum ahaha. bayağı bozulmuştum kızla da 2 gün sonra ayrıldık zaten ama ayrılığımız konuşmalı, anlaşmalı değil kendiliğinden bitti.
çıkmak buydu işte bizim dönemde.
bu arada istanbul seni hapsetmişim kızım! duydum ki sonra üstünden dozer geçmiş. * davul gibi gerilen derini aman allah kim bilir kimler in let miş...
