bunlar küçücük tatlı tatlı kızlar. siyah değil pembe,sarı vb renklerde şortlar giyselerdi belki dikkat çekmeyecekti bile. peki bu kararı alanlar asıl şimdi o kızların ruhunda derin yaralar bıraktıklarının farkındalar mı acaba? ben 9 yaşında bir kız çocuğuyken uçuşmasından ayrıca haz aldığım pembe bir eteğim vardı. şort eteklerin ve lambada eteklerin moda olduğu 90 ların başları. birgün annem beni salıncağa bindirdi, neşeli neşeli sallanıyorum. salıncak öne doğru salındıkça eteğim açılıyor ve bundan çok hoşlanıyorum, oyun gibi çünkü. karşıda yaşlı başlı (başı kopasıca) bir dede var. uzaktan dikkatlice bana bakıyor, ben de içimden birine benzetti herhalde diye düşünürken, annem “ tüüüh sana” diye bir anda bağırıyor arkamdan. adam tabana kuvvet toz oluyor bir anda. “anne noldu?” diyorum, annem de “adamı tanıyorum,hırsızlık yapmıştı” deyip geçiştiriyor.2-3 gün düşünüyorum ve o kocaman yaşlı başlı dedenin bacaklarıma baktığını anlıyorum. “acaba külodum mu görünmüştü” diye bir hafta daha düşünüyorum, bacağa niye baksın ki. ama şort etek bu, külot görünmez. düşündükçe ağladığım bile oluyor, nedense suçlu hissediyorum. sonra dolaptan koyu yeşil, basmadan dikilmiş, diz altı boylarında en kötü eteğimi çıkarıyorum ve bütün yaz herkes “çirkin bu” dese de o petrol yeşili eteği giyiyorum.üzdünüz o çocukları.
