şuan sınıfta nefret ettiğim bir hoca(!) ile yalnızız. arada bir laf atıp duruyor. adam her ağzını açtığında başımdan aşağıya kaynar sular dökülüyor. içimi bir sıkıntı basıyor taki susana kadar. kısa bir cevap verip geçiştiriyorum. kısa cevap vermek zorundayım. her kelamını sanki ağır bir suç işlemişimde sorgu anını bekliyor gibi bekliyorum. umarım hayatımda ki en boktan dakikalar bunlardir. zira fazlasını kaldıramam.
