yazarken kendini anlatmayan yazarın savunmasıdır. o sadece gözlerini kapatıp hayal etmesini biliyordur ve hayallerle yaşamaktadır. hayallerde akıyordur hayata. dünyayı üç boyutlu gözlemeye çalışıyordur her defasında. bir insana önden baktığında soldan nasıl göründüğünü tahmin edebiliyordur yaşar dururken amansızca. çevrenin nefes alıp verişi çarpıyordur masumca kulağına, tenine. tahmindir bunlar, hayal kuruyordur, o asla kendi değildir.
