inancın ne derece saygın oldugunun olcusunu de hukuk koyar. bu bahiste hukuk da
referansını akıl ve vicdandan alır. ornek verecek olursak; islam dinine gore
bulug cagına girmis kızların evlendirilmesinde sakınca yoktur. bu bulug cagı da
yasanılan cografyaya gore degisir. arap colunde kızların adet gorme yası 7-8 yasa
kadar duserken soguk bir iklimde bu sınır 13-14 yasa kadar cıkmaktadır.
simdi kisi dini inancına gore kızların kendi yasadıgı cografya itibarıyla
adet gormeye basladıgında evlendirilebilecegini savunuyorsa ve bu kızları
evlendirmeye kalkıyorsa ben oyle dini inanca hukuk yoluyla "höst" derim, izin vermem.
dahası yaptırım uygularım, cezalandırırım. boyle bir dini de elestirme hakkım vardır.
kisinin kendi dini inancını nasıl yasayacagının olcusunu de hukuk koyar.
uzay cagında skinin keyfine gore dini inancını yasayamazsın.
akla ve vicdana sıgmayan her dini emir-kural hukukla sınırlandırılır.
yani sen dini inancını caga uygun olarak yeniden yorumlayacak, gerekirse
degistireceksin-reform yapacaksın.
