bir bu yazarın yaşadığı hayata bir de kendi hayatıma bakıyorum. sonra gözlerimi gökyüzüne dikip allah'a sorar gözlerle bakıyorum. sonra yüzümü yeryüzüne çevirip; ulan ölecez be, en azından toprağın altında eşitiz, diyorum. neyse ki bu hayatın çok uzun olmaması bana teselli oluyor. esina çatla!
