din ilk çıktığında çözüm odaklıdır ve o anda tutunması bile başarılı olduğunu gösterir ancak ilerleyen süreçte din yeni çağın sorunlarına cevap vermeyecek ve faydalı yanını kaybedip zamanla zararlı yanını gösterecektir. bu doğanın işleyişi, fiziksel bir yasa. mesela hrisityanlık bir 200 yıl önce toplumda aşırı aktifti ve o çağları karanlık diye anıyorlar. islam ondan hemen hemen 700 yıl sonra geldi ve şu an islam karanlık çağını yaşıyor. ancak henüz bunu farkında değil veya inançlı diye bunu görmek istemiyor.
ayrıca dinle neden gelişmek mümkün olmaz?
çünkü din kendini tanrı sözüne bağladığı için dogmaya dönüşür ve o çağın ihtiyaçlarına çözüm üretse dahi ilerleyen süreçte sorun çıkartır. ancak dindarlar bunu fark edemezler çünkü onun kutsal, tanrı sözü olduğuna inanırlar ve bu sefer bunu savunmakta diretirler.
mesela ne yaparlar: gerçek islam bu değil, islam kusursuz biz kusurluyuz falan, işte ilk dönem dinin faydalı yanlarını gösterip bunun üzerinden bir savunma da yapabilirler.
ancak bunların hiçbiri tabi ki içinde kaybolduğunuz bataklıktan sizi kurtarmaz. bunlar sadece sizi teselli eder.
