inançtan değil bilimden faydalanmanız kesin çözüme götürecektir. Psikoloğa gidebilirsiniz. basit gibi görünse de soruna yaklaşım onu çözülmez hale bile getirebilir. Sorunu kabul etmemek, sorunun çözülmez olduğunu düşünmek çok tehlikeli. Kolay çözülebilecek bir sorunken sorun kabullenmemekte, çözüm aramamakta ve yardım almakakta ısrarcıysanız bütün hayatınızı etkiler. Ne gerek var yani gidiverin psikoloğa. Hastanelerde de var artık öyle büyük paralar bayılmak zorunda değilsiniz.
Ergenlikte yaşadığım özgüvensizlikten dolayı çok tehlikeli şeyler de yaptım, yalnız da kaldım, utancımdan yemek yiyemeyip aç da kaldım, yeterince eğlenemedim. Öyle köşeye çekilip taşak geçmek evet güzeldi yalan yok özgüvensizliğin en iyi yanı film izler gibi gözlem yapmak. Ama herkeste belirtiler benimki gibi olmaz. Ay neyse belki işe yarayabilecek birkaç önerim var aslında. Oturun ciddi ciddi neleri sevdiğinizi düşünün. Neyi sevdiğimi bilmek ve sevdiklerimin peşinde koşmak bana öyle inanılmaz bi his yaşatıyor ki hayali olmayan insanlara öyle aval aval bakıp ne için yaşadıklarına anlam veremiyorum. Ve sevdiğiniz hiçbir şey bulamadıysanız kendinize sevecek bir şeyler arayın. “Yok hiçbir şeyi öyle tutkuyla sevemiyorum.” Demeyin, dünya büsbüyük ve siz dünyanın içindesiniz. Dünyanın dışında bir şey sevme olasılığınız az çünkü tanımıyorsunuz. Yeterince tanımadığınız şeyleri nasıl sevebilirsiniz. Bu arada dünya dışı derken yok evrenin geri kalanına uzaya ilgi duyamazsınız demiyorum, dünyevi zevklerden bahsediyorum. Öf neyse anladınız bence.
insanları çok incelemeyi bırakın. Her hareketine, her davranışına, her cümlesine, kelimesine, bakışına anlam yüklemeyin. Bu benim yaptığım en büyük salaklıktı. Bazı şeylerin sebepsiz olabileceğini ne yaptıysam kafama sokamamıştım. sağolsun psikolog bunu yarım saatte yaptı. Birçok şeyin sebebini bulamayacaksınız, belki bir sebebi yoktur bile. Hem hadi diyelim ki buldunuz. Ayşe neden seni görünce kafasını çevirdi sebebini buldun. Ne işe yarayacak? En fazla (ama bak bu en fazla ve en kötü ihtimal) seni sevmemiştir. Salla. Çok da lazım olmadığını anlayacaksın. Zaten keşfedecek şeyler bulunca, keyif alacağın şeyleri yapınca oturup bunu düşünmeyeceksin. Çünkü neden düşünesin.
Bunu birisi bi video izlerken kulak misafiri olup duydum. insanların içinde bir şey yapın. Mesela sokakta olmayan bi kişye “ahmet abiiiiiii” diye seslenmek ya da eczaneden kıyma istemek gibi. Bu garip hem bir davranışta bulunduğunuzda öyle ölümcül tepkiler almayacağınızı gösterecek hem de garip davranışta bulunma eşiğinizi yükseltecek. “Ben eczaneden kıyma istedim gidip ‘merhaba’ diyemeyecek miyim?” Diye düşüneceksiniz ya da bu bilinçaltınızda gerçekleşecek.
Ha bu arada ben bu maddeyi olayı arkadaşıma anlatıyorken hiç düşünmeden yaptım. Karşıdan karşıya geçmek için beklerken. Sonra o da yaptı. Sonra bi kadın duyduğu için “çok tatlısınız” dedi ötekilerin umurunda değildi zaten. Herkes kendi derdinde.
Bu özgüvensizliğin birçok sebebi olabilir. Neydi diye düşünmeniz çok da bi işe yaramayıp sorunu büyütebilir bile. Ama eğer birileri basit şeyleri size zorlu görevler gibi lanse ettiyse bahsedeceğim maddeyi uygulamak saçma olabilir. Bu madde şöyle ki; kendinize günlük tanımadığın bir insanla sohbet etme limiti koymak. Yani sosyalleşmeye kendini zorunda bırakmak. Mağazaya girin bi şey almadan çıkın, durakta sohbet edin. Kendinizi sosyalleşmeye maruz bırakın, Zorunda kalın. Çünkü doğamız gereği konuşmaya, anlatmaya, dinlemeye ihtiyacımız var.
Benden bu kadar yoruldum. Ama yıllarca özgüven problemi yaşadığımı fark etmeden yaşayıp hayatımın büyük bölümünü kendime zehir etmişim. Bunu sırf kendi kendime yaptım. Bu da tavsiye olsun başkalarını suçlamayı bırakın çünkü dünyanın en yorucu delirtici şeyi. Kuruntulardan yaşayamaz hale getirir insanı. Neyse ben doğru çözümü bularak daha ailemin yanında dans etmekten çekinen utanan bi insanken, geçenlerde arkadaşlarımla birlikte birkaç tanımadığım insanın oluşturduğu çemberin içinde bütün dikkatlerin üstümde olduğunu düşünmeden dans ettim. Belki bok gibi dans ettim ve inanın kimse beni parmakla gösterip “aaa o kız vardı ya salak salak dans eden...” demiyor ve ben insan içine çıkamayacak hale filan da gelmedim. Orda masanın üstüne çıkıp twerk yapan çocuk da o halde değil. Arada gülüyoruz o kadar. Yani bunlar basit birer örnek. Hiçbir bok olmayacağını anlayın diye söylüyorum.
Olm ben iki saattir size, sana diye kime hitap ediyorum. Hangi manyak buraya kadar geldi de okuyor. Neyse ben söylemiş olayım da belllllki birisi okur. Okumazsa da “aaa bak ben nasıl çözdüm sorunumu ama” diye hissetmek de güzel. ama bu kadar öyle hissetmek de yeter artık, gittim ben.
