insanlar çok kolay yargılıyorlar. Hiç 'niçin' demeden 'ya korkaksın yada aptal' diye konuya dalıyorlar. Bu dünyadaki herkes sizin sahip olduğunuz ayrıcalıklara sahip değil maalesef. Herkes kendini ve yaşadığını bilir.
Konuya dönecek olursak; Bir daha asla o güven yerine gelmez diye bir şey yok. Birine duyduğunuz güven (kim olursa olsun) siz umut ettiğiniz sürece devam eder. Sakın 'bende böyleyim işte' diyip vazgeçmeyin. Kadınsanız koyu makyajın gücüne bir şans verin. inanın bana içinizden apayrı biri çıkacak. Erkekseniz aynada gördüğünüz kişi sizi mutlu edene kadar çabalayın. Dünya çabalamadığı için yitip giden bir çok hikayenin ana mekanı. Yapabilirsiniz.
Psikoloğa gitmek ayıp, günah yada absürt bir şey değil. Gidin, en azından sohbet edebileceğiniz biri olacak karşınızda. Onunla konuşurken kendinize bile itiraf edemediğiniz şeyler çıkıverecek ağzınızdan. Korkmayın, o bunu kullanmayacak. Siz kapıdan girene kadar sizi tanımıyordu bile! Çıkınca da unutacak, işi bu. Her geleni aklında tutsa kendini unutur. Böyle düşünün. Ki bunu ona sorduğunuzda o da aynı şeyi diyecektir. Size soğuk davranacak, çünkü buna mecbur. Yoksa iş hasta-doktor ilişkisinden çıkıp gün arkadaşlığına döner.
Günlük hayatınızı tek başınıza idame ettirmeye alışın. Bir şeyleri becerebileceğinizi, kendinize yetebildiğinizi görmek iyi gelecektir. Biliyorum, kolay değil; öyle bir iddiam da yok. Ama inanç her şeyi değiştirebilecek bir şey, buna bile inanmak adım atmanızı sağlayacaktır. Kolay gelsin.
