Sesinde hasret var hep rüzgarların,
Kimi düşlüyorsan onu getirir ayaklarına,
Bazen bir gülüşle çalınır dakikaların
Bazense gafil bir anı konar hafızana..
Ama hep hüzün taşır geceler koynunda...
Uykuyu emanet edersin ona,
Acıyla sarhoşluk verir karşılığında...
Çünkü hep özlem içerir,geceyle rüzgar koynunda..
Damlalarla ıslanır yanakların,
Görsün istersin bir gece perisi haykırışlarını..
Görsün de derdine derman olsun
Sihirli bir dokunuş uyandırsın uykusuzluğundan
Kovulsun acılar, yükselsin baharın sesleri.
Ama hiç biri olmaz ne yazık ki.
Umut kendi kendini tüketir
Göz kapakların yorgunluğuna yenik düşer..
