Geceler, omzunuzda ağlayan şu ruhu duyun,
Yer açın en karanlık sokaklarınızda ona.
Bir soğuk rüzgârla gözyaşlarını savurun,
Kondurun busenizi bu Aralık akşamına.
Her sabah görüş vakti bu mapushanenin,
Ey geceler! yarın pencereme daha erken gelin,
Biraz ses getirin, sessizliğin mahkûmuna.
