Salonda koltuğuma yapmış olduğum yatağımın içinde yastığıma uzanmış onu özlüyorum
3 gündür görmemişken ve hem de onu bu kadar özlemişken son kalan bir buçuk yıl diyorum
Onu görebileceğin son bir buçuk yıl
Sonra dağılıp gideceğiz
Bir iki kere arayacağım onu o da arayacak tabi ben aradim diye
sadece bir iki kere hadi belki üç ama kesinlikle üçü geçmeyecek.
Kardeşim bu kadar seviyorsun madem git söyle diyeceksiniz
Haklısınız aslında ama o kadar zor bir insan ki o
Tüm diyaloğumuzu bitirecek bu masum ilan-ı aşkım.
Uzak duracak benden
Diyecek iki konuştuk ilgi gösterdik yanlış anladı.
Aynı ortamda bir daha bulunmayacak benimle
Sanki ben yokmuşum
Hiç var olmamışım gibi.
Bunları göze alamam ki
Onun arada sırada bile olsa sevecenlikle bakan o simsiyah gözlerini hiç görememek hele ki böyle bir sebepten;
Kaldırabileceğimi hiç sanmıyorum.
Beklentin var diyorlar
Evet arada sırada saflığıma denk gelip bir gün belki der bana diyorum.
Gerizekalı diyor içimdeki ses aptal olma
O hayal dünyayı bu kadar geniş tutma diyor .
Ben de hemen silip atıyorum bu pembe hülyaları kafamdan
Tabi ki de beklemiyorum
Beklemem için küçük de olsa bir umut gerek
O bana bu umudu hiç vermedi ki.
