yasaklar kadar insani cezbeden bir şey yoktur. bu temelden yürürsek en avur zuvur birşey yasaklandiği zaman kıymete biner.
amerikada yasanan içki yasaklari döneminde 10 sentlik kıcı kırık bira 5 dolar gibi fahiş fiyata satilmiş bu da amerikan suc örgütlerinin maddi olarak palazlanmasina sebebiyet vermiştir.
insan bir makine değildir. kimseden aziz olmasini bekleyemeyiz. aziz ve evliyalar dinen en azgin günahkarlardan çıkmıştır.
şimdi gelelim zurnanin zirt dediği yere.
coktur turkiye'de toplumsal bilinç olarak karikatürlestirme ve ön yargılarla anlamadan dinlemeden hükümlerle yargiliyoruz.
bu da özellikle baslıkta geçen konuda normal birşeydir.
cünkü ben dürüstüm diyen kişinin en ufak bir oryantalliği bile göze batmaktadir. cünkü o kişi sureti haktan gözükürken yapmayacağini söylediği birşeyin gramini yaptiği vakit bizi sasirtir ve bu suretle tükürük yağmuruna tutulur.
ama ben sahtekarimdiyen kişi ise donumuza kadar alsa bizi sasirtmaz cünkü onun yiyeceği nane bellidir ve bize süpriz yasatmaz.
olayi din ekseninden yorumlamak istemiyorum. cünkü külliyen samimi inanan ve halifelik taslamayan kişileri istemeden rencide istemek istemiyorum.
benim derdim kendini halife olarak gösteren ama en büyük namussuzluklari yapanlarla. işi kitabina uydurup her türlü halti yiyenlerle.
sunu da eklemek gerekir insan kendini her anlamda doyurmadan kendini bulamaz. eğer kendini doyurmazsa ve öncelikle kendine dürüst olmazsa daha bir cok rezalet ortaya cikar.
