babam hıristiyan olunca ben de hıristiyan sayıldım.
babam musevi olunca ben de musevi sayıldım.
babam budist olunca ben de budist sayıldım.
babam zerdüşt olunca ben de zerdüşt sayıldım.
babam putatapar olunca ben de putatapar sayıldım.
hatta bu versiyonların her biri ayrı versiyonlara bile tabii tutulabilir.
babam hanefi olunca ben de hanefi sayıldım.
babam şii olunca ben de şii sayıldım.
babam alevi olunca ben de alevi sayıldım.
ve gider bu.
işin acıklı tarafı bu laflardan hangisini o laftaki zümreyi hitap alıp söyleseniz, o zümreden bi insan bile kalkıp şuradaki mantıksızlığa hak vermez. neredeyse istisnasız hepsi "ama bizim inancımız en doğrusu" derler. ve o inanca sahip olmalarının tek sebebinin o inanca sahip bi ortamda yetiştirilmiş olmaları olduğu gerçeğini es geçerler.
bi de diğer inançlara sahip olanları -ki kendilerinden zerre farklı bi şey yapmamış oldukları halde (babasının inancı neyse onu seçmek işte hepsinin yaptığı)- cehennemlik sayarlar.
