Yalnızlık öyle bir şey değil. En yalnız olamaz. En üzgün, en şanslı, en güzel olamayacağı gibi en yalnız da olamaz. Olsa olsa dünyanın en yalnız insanı gibi hissetmek olur. O da kişinin yalnızlık hissinin nüksettiği bir anda gerçekleşen geçici bir şeydir.
Yalnız mısınız? Olsun. Bu hissi ister sevin, ister bu histen nefret edin yine de bu hissi öyle ya da böyle, kısa ya da uzun süre, şiddetli ya da hafif bir hissiyatla yaşayacaksınız.
Fakat her şey bu denli “yaşamın zorunlu kıldıkları” çerçevesinden işlemeyecekti tabii bu hissin içinden dans ederek de sürünerek de geçmek mümkün.
Beni takmayın lütfen bazen çok biliyor gibi konuşuyorum.
