Asil Seçkin ve seçilmiş ruhların sahipleri, ilahi hükme razı (peygamberler ve onların varisleri) olanlar, takdiri ilahiyeye intikam maşası olmak istemez kendi seviye ve şeceresine göre hareket ederler. Bundan Hakkın emri fermanı dileği ve dilediği müstesna. Adaletin hakiki sahibi varken ve ona iman etmişken kılını kıpırdatmaktan haya ile imtinan ederler.
Bizim gibi aciz fakir ve zavallı olanlar ise hemen darlanır da öc alayım derken rezil eder ve rezil olurlar. Halbuki affetmek ve bağışlamak sultanların şanına yaraşır. Özür dilemek (özrü için ne gerekiyorsa yapmak) ise affetmekten de daha yücedir. Fakat basit ve sıradan ruhlara takati güçtür. Her önüne gelen babayiğidin harcı değildir..
