neden bu kadar çok değer veriyorum insanlara? nasıl bu kadar çabuk önemseyebiliyorum insanlari? hiç tanımadıklarımı bile. hayır insan darbe aldıkça akıllanır tecrübe kazanır diyorlar hep. peki ben neden akıllanmıyorum. daha kaçyüzbinmilyon darbe yemem gerekiyor?
her seferinde bile bile niye güveniyorum insanlara? oysa insanlar kötü, anlayışsız ve empati yapmaktan yoksunlar sözlük. kızmıyorum ama kimseye bilakis anlıyorum ve imreniyorum onlara. çünkü onlar da darbeler alarak böyle oldular. yani akıllandılar. olmasi gerektiği gibiler.
benim sorunum ne bilmiyorum. bazen seni sen yapan şey de bu boşver diyorum kendime ama yoruyor be sözlük. çok yoruyor. ve böyle de gidicek sanırım. ta ki hakedene hakkettiği değeri verebildiğim güne kadar. (veremedi)
