Ertesi gece, sol kanadını sürüyerek kumsal boyunca yalpalaya yalpalaya martí kirk maynard geldi ve jonathan'ın ayakları dibine çöktü.
"Yardım et bana," dedi sessizce, sanki ölüm döşeğindeki biri gibi konuşuyordu. "Uçmayı dünyadaki her şeyden daha çok istiyorum."
"Hadi gidelim öyleyse," dedi jonathan. "Karadan uzaklaşalım ve başlayalım."
"Anlamıyorsun. Kanadım... ben kanadımı hareket ettiremiyorum."
"Martı maynard, burada ve şimdi, kendin olmakta, kendi gerçek kişiliğine sahip çıkmakta özgürsün ve hiçbir şey seni yolundan alıkoyamaz. Bu, yüce martı yasası'dır."
"Sen şimdi benim uçabileceğimi mi söylemek istiyorsun?"
"Ben senin özgür olduğunu söylüyorum."
