hayatlarını adadıkları ya da hayatlarının anlamı olarak gördükleri varlıkları kaybedenlerin varacakları nokta. ilk adım depresyondur. sonra bir çemberin içinde döner gibi aynı noktaya saplanıp kalmaya evrilir. hayatın getireceklerinin götüreceklerinden az olduğuna, hatta artık imkansız olduğuna inanmaya başlayınca da geriye bir tek cesaret kalır. cinnet sonrası intiharlarda bu aşamalar bir anda geçilir. cinnet sonrasında yapılan kötü fiil her neyse ortada öylece durmaktadır ve geride sadece cesaret kalmıştır. ancak cesarete de fazla ihtiyaç kalmaz böylesi anlarda. umutsuzluk, utanç, acıma, vicdan rahatsızlığı say say bitmez.. kaosun çözümü bir tetik mesafesindedir artık. stefan zweig, yesenin, mayakovski... bilinçli, planlı ve kararlı intiharların kahramanlarına örnektir. mayakovski, kanıyla '' ölüm bu dünyada yeni bir şey değil ama yaşamak da yeni bir şey olmasa gerek'' diye yazarak intihar eden dostu yesenin'e kızmış ancak kendisi de aynı yolu seçmiştir. intihardan kaçmak için çivinin çiviyi sökeceğine inanmak şarttır. elbette bunun için önce çemberin dışına çıkabilmek gerekir. bir kurt gibi beyni yiyip bitiren her neyse uzaklaşmak gerekir. bazen bir başka kadın/erkek... bazen seyahat ama illaki çemberin dışına çıkmak... tabii en önemlisi de sahici dostlar ki içinizdeki zehri boşaltabilesiniz...
