herseyi herkesden cok bilmeleri.
bir de saygisizlik. saygi olsaydi empati kurmasini, birlikte yasamanin/calismanin ne kadar degerli oldugunu bilirlerdi. böylelikle kendi kendilerine yetebileceklerini, birbirlerine güvenebilecek ve birlikte daha güclü olduklarini hisederek, bunu yapmasi icin illaki bir yöneticiye ihtiyac duymayacaklardi.
umarim özgürlüklerinin ve istikballerinin sadece bir gram saygida sakli oldugunu kesfettiklerinde cok gec kalmis sayilmazlar.
