bazı şeylere karşı olağanüstü bir bilinçlik ve karmaşayla yaklaşıyorlar. geçmişte, özellikle naziler zamanında yaşadıkları katliam ve zulümlerden birçok ders çıkardıklarını da düşünüyorum. Geçmişin izleri onlar için hiçbir zaman silinemedi. toplama kampından sağ kurtulanlar ya da o dönemi yaşayan yahudiler duygusal ve fiziki anlamda müthiş bir çöküntü yaşadılar normal olarak. bu bireysellik ve kapalılık da onlardan franz kafka gibi çok önemli bir edebiyat adamı çıkardı mesela. her şerde bir hayır var dedikleri bu olsa gerek?