Kendimi iyi hissetmiyordum.
Aklıma hep kötü düşünceler geliyor ve korku filmi sahnelerinde boğulmaktan korkuyordum.
Neye üzüldüğümü unutuyor hatırladığımda bir kez daha üzülüyordum.
Sarmalın içerisine sarmalanmış kendi yaşam sevincimi anımsamaya çalışıyordum.
Oysa eskiden tutunacak çok şey vardı.
Yaşanılası yerlerdi hayat hikayeleri.
Çoktan vazgeçilmiş ve umutları kırılmış hikayemizin çırpınışlarıydı hala yazmaya kendimizi zorlamak.
iş bizden çoktan geçmişti.
