giorgios lanthimos'un 2009 yılı yapımı filmi. film özellikle "dil" açısından incelediğinde karşımızda erk veya sistem tarafından dayatılan dili görüyoruz. Filmin bir yerinde kasetten çocuklar "Eğitimlerini" şu şekilde alırlar;
“Günün yeni kelimeleri: deniz, otoyol, seyahat, tüfek. ‘Deniz’,oturma odasındaki ahşap kolluklu koltuktur. Örneğin ayakta kalmayın ‘deniz’e oturun da biraz konuşalım. ‘Otoyol’, çok güçlü bir rüzgâr türüdür. ‘Seyahat’, zemin kaplamada kullanılan oldukça dayanıklı bir maddedir; örneğin, avize düşüp, yere çakıldı, ama zemine bir şey olmadı çünkü yüzde yüz ‘seyahatten’ yapılmıştı. ‘Tüfek’, beyaz güzel bir kuştur.”
Burada olan şey en yalın haliyle bilinmeyen bir olgunun veya şeyin bilinene ingirgenmesinden öte bir şey değildir. Bu sayede bilme hali içine girildiğinde mevcut sistemin tekrarı durumuna gelir birey. Diğer yanıyla bilinmeyen şey, daha doğrusu bir bilinmeyen halini alması için baskı gören şey düşman konumuna gelir.
