bilimum serisini okudugum dan brown'un son kitabı. onceki kıtaplar gibi betimlemeleri harika olup , sozu gecen her sanat eserini her binayı ya da olayı bana aktarıldıgı gibi googleda aratıp bulmam da okurken ayrı bir tat verdi.Pozitivist fütürist bilim insanımız (bkz: edmond kirsch) söylediklerini dinlerken 'helal lan sana , konus ulan kim tutar seni ! ' modundaydım. inferno kitabında biyolog zobrist'i dinlerken bu havaya tam yakalayamamıstım. kanımca zobrist ya da siena iyi bir antagonist olmamıstı. bu kitabın sosyoloji ve teoloji anlamında gelecegı cok ıyı yansıttıgı ıcın kitap genresine distopya da yazabılecegımi dusunuyorum. bir gun bılım ve dinin/felsefenın , her ne kadar aynı amaca farklı acılardan bakmalarına ragmen , karsı karsıya gelecegını kacınılmaz olarak goruyorum. kitapta modern ve klasik sanat karsılastırmaları/atısmaları cok hostu. Velhasıl kelam bu kitap oldu dedırtmıstır.
